หลายคนไปเที่ยวเกาหลีก็อาจขลุกอยู่ในโซลหรืออย่างมากก็ออกไปท่องเที่ยวเมืองท่าทางใต้อย่างปูซานหรือเชจู หากแต่เกาหลีใต้ยังมีอีกเมืองหนึ่งที่น่าสนใจไม่แพ้สามเมืองข้างต้นก็คือเมืองคยองจูงที่เป็นเมืองหลวงเก่าของเกาหลีใต้ หากไทยมีสุโขไทยแล้วเกาหลีใต้ก็คงมีคยองจูนี่แหละที่ดูไปในทางเดียวกัน และแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นหน้าเป็นตาเป็นที่ควรต้องแวะไปเที่ยวชมสักครั้งเมื่อไปเยี่ยมเมืองนี้ก็คือวัด พุลกุกซา
พุลกุกซา (Bulguksa, 불국사) ในภาษาเกาหลีแปลว่าสวรรค์หรือดินแดนแห่งพุทธศาสนา เป็นวัดเก่าแก่ที่สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 528 สมัยราชวงศ์ชิลลา (Silla) หรือเขตเมืองคยองจูในปัจจุบันและกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมสำหรับนักท่องเที่ยวที่แวะเวียนมายังเมืองนี้ ที่สำคัญพุลกุกซายังได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมของยูเนสโกในปีค.ศ.1995 อีกด้วย
พุลกุกซา (Bulguksa, 불국사) ในภาษาเกาหลีแปลว่าสวรรค์หรือดินแดนแห่งพุทธศาสนา
วัดพุลกุกซาแม้เป็นวัดเก่าแก่ แต่ก่อนที่เราจะเห็นอย่างที่เป็นอยู่ในวันนี้วัดแห่งนี้ได้ถูกเผาทำลายและบูรณะขึ้นมาใหม่หลายครั้ง โดยความโดดเด่นของสถาปัตยกรรมที่ควรมาเที่ยวชมก็คงหนีไม่พ้นบันไดเมฆครามและบันไดเมฆขาว ที่ทอดยาวจากตัววัดลงมายังพื้นด้านล่างเป็นเสมือนบันไดทอดลงมารับผู้คนให้ขึ้นไปชมความสวยงามภายในวัด
ภายในวัดพุลกุกซาตกแต่งด้วยด้วยวัสดุอย่างไม้และหินเป็นหลัก แม้จะมีสภาพทรุดโทรมไปบ้างตามกาลเวลาแต่ก็ดูขลังและทรงคุณค่าตามแบบฉบับสถานที่ท่องเที่ยวที่มีมาแต่โบราณ และไม่เพียงแค่บันไดเมฆขาวบันไดเมฆครามเท่านั้น เจดีย์ช็อกกาทับ “Seokgatap” และ เจดีย์ดาโบทับ “Dabotab” ที่ประดิษฐานอยู่ที่ลานวัดก็เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ไม่ควรพลาด เนื่องจากได้ชื่อว่าทั้งคู่เป็นเจดีย์ที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งที่สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ชิลลาทีเดียว
การเดินทางมายังพุลกุกซาค่อนข้างห่างไกลจากตัวเมืองคยองจูพอสมควร ทั้งในวัดก็กว้างใหญ่จนอาจต้องใช้เวลาสักพักในการเดินเที่ยวให้ทั่ว นักท่องเที่ยวที่ต้องการมาเยี่ยมชมจึงควรเผื่อเวลาให้มากหน่อยสำหรับการมาท่องเที่ยวพุลกุกซาแห่งนี้
ท้ายที่สุดเมื่อมาท่องเที่ยวพุลกุกซาแล้วก็อย่าลืมขอพรกับเจดีย์ดาโบทับ “Dabotab” ที่สื่อถึงความมั่งคั่งบริบูรณ์ และการลูบหัวหมูทองคำที่ตั้งอยู่บริเวณหน้าโถงกึกรักชอนเพื่อปัดเป่าสิ่งเลวร้ายออกไปและนำสิ่งดี ๆ เข้าหาตัว และหวังว่าสายแสวงบุญจะชื่นชอบวัดแห่งนี้เช่นเดียวกัน